Η κυβέρνηση μας οδηγεί στην απόλυτη οικονομική εξαθλίωση.
Οι φόροι πέφτουν βροχή, η μισθοδοσία πολλών απο μας περιλαμβάνει, πλέον, τριψήφια ποσά και οι συντάξεις κατακρημνίζονται. Είναι, πλέον, εξαιρετικά αμφίβολο αν είμαστε σε θέση να καλύψουμε ανάγκες που μέχρι σήμερα θεωρούνταν βασικές. Και έπεται συνέχεια...
Το υπουργείο παιδείας μας οδηγεί στην απόλυτη εργασιακή εξαθλίωση.
Χωρίς να ξέρουμε που και τι μας ξημερώνει, μετακινούμαστε διαρκώς για να μπαλώνουμε τις τρύπες των σχολείων. Οι χιλιομετρικές αποστάσεις και τα ναυτικά μίλια θεωρούνται ζητήματα ανάξια λόγου. Όπως και οι προσωπικές – οικογενειακές μας υποχρεώσεις. Οι περιοχές μετάθεσης έχουν ξεθωριάσει αφού πλέον τα ΠΥΣΔΕ τις αντιμετωπίζουν με ενιαίο τρόπο στις τοποθετήσεις. Επιπλέον, οι διευθύνσεις εκπαίδευσης καταρτίζουν ονομαστικές λίστες πλεοναζόντων. Με πιθανότερη κατάληξη το πασάρισμα τους στις, ανά την επικράτεια, περιφέρειες. Και έπεται συνέχεια...
Υποχρεωνόμαστε να κάνουμε μάθημα σε παιδιά που δεν έχουν βιβλία. Σε μαθητές που δεν έχουν εξασφαλισμένη πρόσβαση στα σχολεία. Σε σχολεία που δεν έχουν λεφτά. Σε αίθουσες που δεν θα ΄χουν θέρμανση. Η απόλυτη εκπαιδευτική παρωδία. Και έπεται συνέχεια...
Το πολιτικό σύστημα ετοιμάζεται για κυβερνήσεις συνεργασίας, φανερές ή υπόγειες. Με ξεκάθαρα δηλωμένη προτεραιότητα την αλλαγή του συντάγματος. Η εφεδρεία και η απόλυση πολύ σύντομα θα αναφέρονται και στην εκπαίδευση.
Η κυβέρνηση, στην προσπάθεια της να ενισχύσει το κλίμα εθνικής ενότητας, μόλις πρόσφατα (ξανά)δήλωσε, διά του πρωθυπουργού της, ότι ζούμε σε συνθήκες πολέμου. Είπε την αλήθεια αλλά όχι ολόκληρη. Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε συνθήκες πολέμων. Πληθυντικός. Πολλών και ταυτόχρονων πολέμων. Τα κράτη πολεμούν μεταξύ τους, διπλωματικά ή οικονομικά - νομισματικά προς το παρόν. Το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο πολεμά με το βιομηχανικό. Το πολυεθνικό κεφάλαιο με το, κατά τόπους, εθνικό. Και όλοι μαζί πολεμούν τους εργαζόμενους. Σ’ αυτή τη γνήσια καπιταλιστική βαρβαρότητα, ως εργαζόμενοι, αυτός ο τελευταίος πόλεμος είναι που κυρίως μας αφορά και μας ενδιαφέρει. Όσοι δεν είχαν μπορέσει να τον διαγνώσουν σε επίπεδο αναλύσεων πρωτύτερα, είναι σίγουρο πλέον ότι τον αισθάνονται και τον καταλαβαίνουν σε επίπεδο καθημερινότητας. Και ήρθε η ώρα, έστω και αργά, να πάρουν θέση. Να πάρουμε θέση. Θέλοντας και μη.
Και εδώ ακριβώς είναι το ζητούμενο. Ποια πολιτικο-συνδικαλιστική πρακτική ακολουθούμε; Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες εξακολουθούν να παίζουν το μοναδικό παιχνίδι που ξέρουν. Σπασμωδικές κινήσεις που, αν μη τι άλλο, γίνονται απλά και μόνο για την αυτοεπιβεβαίωση τους ως πράξεις αντίστασης. Στο πλαίσιο αυτό, η ΟΛΜΕ προτείνει άλλη μια σκόρπια διήμερη απεργία. Και για αργότερα βλέπουμε... Αναρωτιόμαστε: Δεν βαρέθηκε να παίζει αυτό το παιχνίδι; Δεν θεωρεί ότι τα πράγματα έχουν σοβαρέψει ώστε να σταματήσει να αστειεύεται; Δεν πιστεύει ότι, επιτέλους, θα πρέπει να δώσει μια προοπτική στις απεργίες, αλλιώς να πάψει να τις κακοποιεί; Δεν καταλαβαίνει ότι ευτελίζει το μοναδικό πραγματικό μας όπλο; Δεν αντιλαμβάνεται ότι, υπό το βάρος της οικονομικής πίεσης, ακόμα και οι πιο συνειδητοί απεργοί έχουν αρχίσει να προβληματίζονται για τα χα(ρισ)μένα τους μεροκάματα; Δεν αντιλαμβάνεται ότι κρεμάει τις ΕΛΜΕ όταν οι τελευταίες καλούνται να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα στις γενικές τους συνελεύσεις; Ή μήπως τα κάνει σκόπιμα;
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή για να την αντιμετωπίζουμε με την ελαφρότητα που εώς τώρα συνηθίζαμε. Όσα συμβαίνουν στο εργασιακό μας περιβάλλον χρήζουν άμεσης, δυναμικής απάντησης. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας πλέον. Και εργατικής συνείδησης. Οι απεργίες ή θα είναι διαρκείας ή να μην γίνουν καθόλου. Ας σταματήσει επιτέλους η κοροϊδία. Ας ξεπεράσουμε τα συνδικαλιστικά παραρτήματα των κομματικών γραφείων. Και ας πάρει ο καθένας τις ευθύνες του.
Στον πόλεμο που ήδη διεξάγεται η αδράνεια και ο στρουθοκαμηλισμός σημαίνουν ήττα. Ας είμαστε τουλάχιστον ηττημένοι με αξιοπρέπεια. Ας σεβαστούμε τουλάχιστον τους εαυτούς μας.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ Γ.Σ. ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ:
ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΠΕΝΘΗΜΕΡΕΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ
ΝΑ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΗ ΔΙΗΜΕΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ ΑΥΤΗ ΣΥΝΔΕΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΝΕΕΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ
